Kebebasan
diri merupakan salah satu pekara yang terdapat dalam bahagian dua
perlembagaan Malaysia iaitu berkaitan dengan kebebasan asasi. Kebebasan
diri bermaksud hak atau kebebasan yang kita punyai sebagai manusia dan
sesetengah kebebasan asasi ini telah diperuntukan di dalam perlembagaan
Malaysia. oleh yang demikian, hak dan kebebasan ini dikatakan telah
dijamin dan kebebasan asasi ini tidak boleh diambil daripada seseorang
kecuali dengan keizinan perlembagaan.
Kebebasan
diri merupakan salah satu perkara yang terdapat dalam kebebasan asasi
dan merupakan satu aspek kebebasan yang asas. Kebebasan diri ini
menekankan bahawa seseorang itu tidak boleh diambil nyawanya atau
dihapuskan kebebasannya kecuali dikehendaki oleh undang-undang. Selain
itu jika seseorang itu ditangkap, dia mempunyai hak untuk mengetahui
sebab-sebab dia ditangkap dan berhak untuk mendapatkan peguam bagi
membelanya di mahkhamah dan berhak memilih mana-mana peguam untuk
membelanya. Peruntukan kebebasan diri ini termaktub dalam Perkara 5
dalam Perlembagaan Malaysia.
Kebebasan
diri merupakan perkara lima yang terdapat dalam bahagian dua kebebasan
asasi dalam perlembagaan Malaysia. Terdapat lima Fasal yang terkandung
dalam pekara lima perlembagaan pertama. Fasal pertama membincangkan
mengenai tiada seorang pun yang boleh diambil nyawanya atau dilucutkan
kebebasan dirinya kecuali menurut undang-undang. Fasal kedua pula ialah
berkaitan dengan jika pengaduan dibuat kepada Mahkhamah Tinggi atau
kepada mana-mana hakim Mahkhamah Tinggi menyatakan bahawa seseorang
adalah ditahan dengan menyalahi undang-undang, maka mahkhamah itu
hendaklah menyiasat pengaduan itu dan, melainkan berpuas hati bahawa
tahanan itu adalah sah di sisi undang-undang, mahkhamah itu hendaklah
memerintahkan orang itu dibawa ke hadapan mahkhamah itu dan
melepaskannya.
Fasal
tiga pula berkaitan dengan jika seseorang ditangkap makan ia hendaklah
diberitahu dengan seberapa segera yang boleh sebab-sebabnya ditangkap
dan ia hendaklah di benarkan berunding dengan seorang pengamal
undang-undang yang dipilih olehnya dan dibela oleh pengamal
undang-undang itu. Fasal empat pula menyatakan jika seseorang itu
ditangkap dan tidak dilepaskan, maka orang itu hendaklah dibawa ke
hadapan seorang majistret dengan segera, sekiranya tiada apa-apa sebab
yang berpatutan , tetapi walau bagaimanapun dalam tempoh dua puluh empat
jam ( tidak termasuk masa perjalanan yang perlu ) dan orang itu tidak
boleh ditahan selanjutnya dengan tiada kuasa majistret itu dan fasal
lima dan yang terakhir ialah fasal tiga dan fasal empat tidak dipakai
terhadap orang negara musuh.
Fasal
pertama dalam perkara lima menyatakan bahawa tiada seorang pun yang
boleh diambil nyawanya atau dilucutkan kebebasan dirinya kecuali menurut
undang-undang. Ini bermakna setiap orang mempunyai hak untuk hidup dan
menjalani aktiviti harian dan tiada seorang insan pun yang boleh
meragut nyawanya seperti yang telah termaktub dalam Perlembagaan
Malaysia Perkara 5 (1). Jika seseorang itu dengan sengaja atau tidak
sengaja mengambil nyawa seseorang, ia boleh didakwa di mahkamah kerana
hal ini melanggar hak kebebasan diri yang telah termaktub dalam perkara 5
(1) Perlembagaan Malaysia.
Antara
kes mahkhamah yang melibatkan perkara 5 (1) adalah kes yang melibatkan
kes Ahmad Raduan Awang Dol menentang Public Prosecutor. Kes ini
berkenaan dengan satu pembunuhan yang melibatkan Ahmad Raduan Awang
telah dituduh membunuh Awang Jamli bin Awang Sani. Kes ini adalah
bertentangan dengan Perkara 5 (1) Perlembagaan Persekutuan kerana
mengikut fasal yang termaktub di dalam perlembagaan itu, tiada seorang
pun boleh diambil nyawanya atau dilucutkan kebebasan dirinya kecuali
menurut undang-undang.
BY- Hari Raaj
No comments:
Post a Comment